Πέρασαν πια οι εποχές που η κουζίνα ήταν κάτι σαν άβατο. Βάλτε τα παιδιά στην κουζίνα. Είναι διασκεδαστικό και δημιουργικό. Τα παιδιά μαθαίνουν τα υλικά, μυρίζουν τα αρώματα και στα μάτια τους συμβαίνει κάτι μαγικό. Τέσσερα, πέντε διαφορετικά υλικά, αναμιγνύονται, παντρεύονται και μετατρέπονται σε φαγητό με ένα τρόπο μοναδικό. Εμείς μπορεί να το βλέπουμε αγγαρεία και βαρετό, αλλά, εκείνα, μοναδικό και μαγικό. Σε μικρές ηλικίες το ανακάτεμα με τις ζύμες, τα βοηθάνε στο να δυναμώσουν τα χέρια τους, που θα τα βοηθήσει σε λίγο στη γραφή. Εξιτάρεται η φαντασία τους και η δημιουργικότητά τους. Μπαίνουν στη διαδικασία να δοκιμάσουν νέες γεύσεις και νέα τρόφιμα. Νοιώθουν ότι είναι ισότιμα μέλη και ταυτόχρονα καλλιεργείται η αλληλοβοήθεια και το ομαδικό πνεύμα. Επίσης, αποτελεί ευκαιρία για ανάθεση καθηκόντων και υποχρεώσεων, όπως για παράδειγμα το πλύσιμο των πιάτων. Με ένα τρόπο δίκαιο, «σήμερα τα πλένεις εσύ και αύριο εγώ». Ταυτόχρονα το μαγείρεμα μετατρέπεται σε κάτι διασκεδαστικό. Στιγμές που θα θυμάται κάποιος για πάντα και θα χαμογελάει. Δεν υπάρχει περίπτωση να θυμηθείς κάτι από τα άπειρα κέικ που έχεις φτιάξει μόνος ή μόνη σου. Όμως, εκείνο το κέικ που το παιδί πάτησε από περιέργεια το μίξερ και έπιασε την πετσέτα και μετά το αλεύρι και έγινε άσπρη όλη η κουζίνα και εσύ μαζί, ήταν μοναδική και θα μείνει σίγουρα αξέχαστη! Μην στερείς από τον εαυτό σου αυτές τις στιγμές. Αντιλαμβάνομαι το τρέξιμο, τους ρυθμούς, την πίεση, αλλά, έστω, κάποιες φορές, μπες στη διαδικασία να το κάνεις. Δεν υπάρχει κάποιος μεγάλος που να μη θυμάται τα κουλουράκια που έφτιαχνε με τη γιαγιά του, όταν ήταν μικρός. Είναι στο χέρι σου να τους δώσεις αυτή τη γλυκιά ανάμνηση: το κουλουράκι που έγινε με το άγγιγμα του. Δημιουργικές στιγμές που κάνουν τόσο το παιδί όσο κι εσένα, τον γονιό, ευτυχισμένο ζωντανεύοντας στιγμές, πρόσωπα και αναμνήσεις, που δίνουν νόημα κι ομορφιά στη ζωή.